Here comes the sun

De tijd vliegt hier in Oostenrijk nog steeds voorbij en zodoende heb ik al 5 weken geen nieuw bericht meer geschreven. Veel nieuws heb ik dan ook niet echt. Alle dagen sta ik rond 7.15 op om te douchen, broodjes bij de bakker te halen en te ontbijten. Om 8.20 loop ik richting de bushalte en na een korte rit met bus en gondel trek ik boven op de berg mijn snowboardschoenen aan. Dan ga ik vaak samen met Sergey nog 2 of 4 liften omhoog om zelf even te boarden om vervolgens om 9.30/9.45 klaar te moeten staan voor mijn werk. Ook als er (nog) niets bekend is, sta ik daar elke dag, omdat ik ook altijd degene ben die aanwezig is voor het geval er iets komt. Na 15.00 uur zit mijn werkdag er op, op mijn vrije dagen kan ik ook al rond 14.00 uur naar beneden gaan. De middagen vermaak ik me hier door te douchen, dvd's te kijken, te eten, internetten en met Margret bellen, nog een paar dvd's en dan alweer slapen. Bijna elke dag ziet er zo uit, daarom vliegen de dagen volgens mij ook zo voorbij.

Gisteren was mijn dag echter anders. Deze week was het voor het eerst echt doodstil bij de skischool, dus had ik na 3 dagen werken met de chef besproken dat ik wel 1 dag gegarandeerd vrij wilde zijn. Annette, Edo en Pjotr waren namelijk al ruim een week hier in de buurt, in Königsleiten. Gisteren kwamen ze met mij het skigebied van Mayrhofen bekijken. De afgelopen jaren hadden ze dat al vaker gedaan, maar hadden ze weinig geluk met het weer, de pisteomstandigheden en mijn beschikbaarheid om ze rond te touren. Het was een schitterende dag, het had 2 dagen lang gesneeuwd en gisteren was de lucht bijna strakblauw en de voorjaarszon volop aanwezig. De meeste pistes en liften zijn we wel afgeweest, samen met Pjotr heb ik zoveel mogelijk paadjes en sprongen naast de pistes gezocht en genomen. Heerlijk gegeten in het heropgebouwde (vorig jaar door brand verwoest) Panorama restaurant en als afsluiter naar de Arena Coaster. Vorig jaar waren Annette, Pjotr en ik daar ook al geweest en dat was zo cool dat Pjotr dit jaar weer wilde. De hele dag had hij het er al over en dan vooral dat ik niet moest remmen en alleen maar vol gas moest gaan. En zo geschiedde, 3 keer ben ik met Pjotr naar beneden gevlogen, Edo ging elke keer achter ons aan. De laatste keer kwamen we voorbij de helft een jonge gast tegen die veel te veel aan het remmen was. Wij te schreeuwen dat hij niet moest remmen, maar dat hielp niet echt. Was eigenlijk wel grappig, weer eens iets anders dan alleen maar vol gas naar beneden gaan.

Twee onderwerpen die al kort zijn aangegeven wil ik verder behandelen. Zoals ik al aangaf is het deze week echt stil op het werk, zondag waren alleen ik en Daniela met snowboardlessen bezig, maandag was ik de enige, dinsdag hielpen Daniela en Jan mij. Vandaag was ik wederom de enige die een halve dag priveles gaf. Dat geeft ongeveer wel aan hoe rustig deze week is. Daarvoor heb ik wel veel gewerkt, ik geloof dat ik in Februari in totaal 5 dagen vrij had en gisteren was mijn eerste echte vrije dag in maart. Ik had al wel 2 halve dagen gewerkt. De verwachting is dat het volgende week nog zo rustig is, en dan 1 drukke paasvakantieweek, gevolgd door een rustige laatste week. Volgende week ben ik ook maar half aanwezig, waarover later meer.
Het andere onderwerp is het weer. En dan ben ik ook eindelijk bij de titel van dit bericht gekomen. Zoals gezegd heeft het gelukkig nog 2 dagen gesneeuwd, want nu is de zomer toch echt al aan het doorbreken hier. De temperatuurmetingen op de berg slaan mede door hulp van de sterke zon uit van 8 tot 14 graden boven nul. Ik denk dat de temperatuur zonder zon ligt rond het vriespunt. Vanmiddag ben ik om 14.00 uur naar beneden gegaan en kon ik in het dal makkelijk mijn jas uitdoen en dus alleen met een shirt rondlopen. Vanaf zondag schijnt het weer kouder te worden en gaat het boven op de berg weer sneeuwen. Hier in het dal wordt regen verwacht. Regen in Oostenrijk is gewoon niet leuk, als ik regen wil, kan ik net zo goed in Nederland blijven...

Volgende week woensdag ben ik in Nederland. 's Avonds kom ik aan op Schiphol om een paar dagen op Texel te vertoeven, de belangrijkste dag uiteraard de donderdag, de verjaardag van Margret. Zaterdag rij ik dan met de auto terug naar het Zillertal om in de drukke paasweek weer present te zijn en nog 1 keer net te doen alsof het leven hier in Oostenrijk heel hard is en er keihard gewerkt moet worden.

En dan de laatste alinea waar ik dit jaar altijd een laatste nieuwtje liet weten. Sorry, deze keer niet. Oja, mijn nieuwe snowboard knalt als een malle van de piste af, en wisten jullie al dat Margret twee weekenden geleden samen met haar zus Corina in Fez, Marokko was om zich te laten omkopen door de straathandelaren daar?

Misschien meer daarover donderdagavond
Misschien tot dan
Misschien een groet,

Marco