De beste wensen voor 2009!!!
Door: Marco
Blijf op de hoogte en volg Margret en Marco
03 Januari 2009 | Oostenrijk, Hippach
Bij deze willen we aan iedereen die onze site bezoekt een gelukkig en gezond 2009 wensen. Er is ondertussen alweer een week verstreken na ons laatste bericht, de weken vliegen voorbij.
We beginnen maar waar we het laatste bericht gebleven zijn, onze auto. Zondagavond kreeg ik een telefoontje van de politie uit Zell am Ziller dat onze kentekenplaat bij de politie in Mayrhofen was afgegeven. Het bleek te zijn gevonden bij de parkeerplaats van de Horbergbahn. Waarschijnlijk is het de middag voor kerst gestolen om ergens verderop op de parkeerplaats weer weg te gooien. Maandagochtend op het politiebureau aangekomen zag ik dat onze kentekenplaat uit een stapel van wel zeker 10 kentekenplaten gezocht moest worden, er was dus iemand flink bezig geweest. Maar we zijn al heel blij dat we de kentekenplaat terug hebben want dat scheelt een hoop werk om een nieuwe kentekenplaat aan te vragen en de kosten daarvan weer te declareren bij onze verzekering.
Diezelfde maandagochtend ben ik naar Wartelsteiner, een garage in Ramsau die niet zo duur schijnt te zijn gegaan. Maar vanwege de feestdagen kon ik de auto pas afgelopen vrijdag brengen. Ze hebben de auto uitgelezen, alle bougies schoongemaakt en deels vervangen, maar dat verhielp de problemen niet. Ze hebben mij verteld dat er iets vervangen moet worden, maar ik ben al niet zo goed in auto onderdelen en de Duitse termen zeggen me helemaal niets. Dat onderdeel is in ieder geval besteld en ze verwachten dat de auto woensdag weer helemaal goed zal lopen. Morgen komen Niels en Peter jan, en dan kunnen we samen over de Nederlandse naam van dit onderdeel gissen.
Zelf heb ik een lekkere werkweek gehad, elke dag lekker zonnig op lekker geprepareerde en aangevroren pistes. Vanaf zondag ben ik met een gevorderden groepje van niveau “Rot” op stap geweest. Dit betekent dat ze voordat ze met de lessen beginnen al van de rode piste af kunnen boarden en dat ze na de lessen op elke rode piste gecontroleerd met bochten naar beneden kunnen gaan. Het was een leuk groepje, allen kenden elkaar niet maar toch gingen ze allemaal leuk met elkaar om zonder dat ik dat teveel moest regelen. Gedurende de week kwamen er wel eens een paar nieuwe boarders bij, maar de groep bleef eigenlijk constant even groot; 4 tot 5 gasten. Velen verlengden hun 3-daagse cursus met nog 1 dag en wat ik zelf al geconstateerd had werd na afloop van de laatste lesdag bevestigd; allen vertelden mij dat ze nu veel zekerder van elke piste af konden en dat ze heel veel geleerd hadden. Altijd leuk om te horen natuurlijk, daar doe je het allemaal voor.
De Vorsilversterparty in Ramsau was ook weer gezellig. Dit jaar was het de beurt aan de Skischule Horberg om de fakkelloop te verzorgen, dus wij waren lekker vrij. Hoogtepunten waren toch wel weer de paragliders die in het donker een paar geweldige draaiingen en salto’s vlak boven het dorpsplein van Ramsau maakten en natuurlijk de grote vuurwerkshow als afsluiter. Dit jaar waren er ook 2 paragliders die tegelijkertijd hun stunts uitvoerden, en het zal wel schijn zijn geweest, maar af en toe kwamen die wel heel erg dicht bij elkaar. Echt Wahsinn.
De dag erna ben ik na het werk met de bus naar Gerlos gegaan om daar met Margret het laatste stukje van de skishow met wederom een vuurwerkshow als afsluiter te bekijken. Later op de avond zijn we naar hotel Oberwirt gegaan, daar verzorgde Duo-Montana, met Charly, de man van Franziska, voor de live muziek. Het was er niet zo druk als vroeger, maar dat maakte voor ons niet zoveel uit. Met de jaarwisseling kregen we buiten een gratis gluhwein en konden we kijken hoeveel geld de Nederlanders in Gerlos hadden uitgegeven aan vuurwerk.
Nieuwjaarsdag sneeuwde het opeens, het lijkt wel of dat elk jaar zo is, speciaal voor alle ski- en snowboardleraren die nieuwjaarsdag vrij zijn. Dus na een ontbijtje gingen we al vroeger dan gepland richting de gondellift om poedersneeuw te rijden. De bergbahnen hadden besloten dat de kindercrèche ook op nieuwjaarsdag geopend moest zijn. Na veel lege pistes in Gerlos en Königsleiten, een paar nieuwe trucs en sprongen op de Gerlosplatte en wederom veel ergernis over de traagheid van de liften bleek tevens de verbindingslift terug naar Gerlos gesloten te zijn. Gelukkig waren de busdiensten daar voor aangepast en was ik toch nog redelijk op tijd voor het middageten in de creche. Daar bleken 3 kinderen te zijn, dus Serena was alweer naar huis gestuurd en ook Charly kon al snel weer naar beneden want de verwachte drukte kwam niet meer. Op oudejaarsdag waren er namelijk nog 31 kinderen geweest. Zelf waren mijn benen aardig op vanwege een te korte nachtrust en een te wilde ochtend. Dus heb ik ook nog een beetje met de kinderen gespeeld in de creche.
Vanochtend voordat Margret hierheen kwam om gezellig samen in de zon te zitten ben ik ook nog even wezen boarden. Er bleek geen priveles te zijn geboekt en dus kon ik zelf lekker boarden. Op de piste kwam ik Dani, een andere snowboard- en skilerares tegen en samen hebben we nog 2 poederafdalingen gemaakt. Voor de mensen die het gebied een beetje kennen, de eerste afdaling is vanaf de Horberg een stukje hiken (lopen/klimmen) naar rechts om dan vervolgens een afdaling te kunnen maken tot en met het Vans Penken Park. De tweede afdaling is vanaf de 150er Tux rechts wederom richting het funpark. De poedersneeuw was nog lekkerder dan we beiden verwacht hadden, ondanks dat het al een paar dagen oud was.
Margret is vanochtend voordat ze naar Hippach ging nog even langs Residence Zillertal gegaan, waar Tineke en Ruud heen gaan. Het is maar 10 minuten lopen vanaf Haus Bergfried, waar Margret zit. Helaas waren de batterijen van de fotocamera door de kou op. We vergeten zowieso foto’s te nemen, het is allemaal een beetje gewoon voor ons geworden denk ik. We gaan proberen het volgende bericht ook wat nieuwe foto’s te plaatsen.
Tot volgende week!
We beginnen maar waar we het laatste bericht gebleven zijn, onze auto. Zondagavond kreeg ik een telefoontje van de politie uit Zell am Ziller dat onze kentekenplaat bij de politie in Mayrhofen was afgegeven. Het bleek te zijn gevonden bij de parkeerplaats van de Horbergbahn. Waarschijnlijk is het de middag voor kerst gestolen om ergens verderop op de parkeerplaats weer weg te gooien. Maandagochtend op het politiebureau aangekomen zag ik dat onze kentekenplaat uit een stapel van wel zeker 10 kentekenplaten gezocht moest worden, er was dus iemand flink bezig geweest. Maar we zijn al heel blij dat we de kentekenplaat terug hebben want dat scheelt een hoop werk om een nieuwe kentekenplaat aan te vragen en de kosten daarvan weer te declareren bij onze verzekering.
Diezelfde maandagochtend ben ik naar Wartelsteiner, een garage in Ramsau die niet zo duur schijnt te zijn gegaan. Maar vanwege de feestdagen kon ik de auto pas afgelopen vrijdag brengen. Ze hebben de auto uitgelezen, alle bougies schoongemaakt en deels vervangen, maar dat verhielp de problemen niet. Ze hebben mij verteld dat er iets vervangen moet worden, maar ik ben al niet zo goed in auto onderdelen en de Duitse termen zeggen me helemaal niets. Dat onderdeel is in ieder geval besteld en ze verwachten dat de auto woensdag weer helemaal goed zal lopen. Morgen komen Niels en Peter jan, en dan kunnen we samen over de Nederlandse naam van dit onderdeel gissen.
Zelf heb ik een lekkere werkweek gehad, elke dag lekker zonnig op lekker geprepareerde en aangevroren pistes. Vanaf zondag ben ik met een gevorderden groepje van niveau “Rot” op stap geweest. Dit betekent dat ze voordat ze met de lessen beginnen al van de rode piste af kunnen boarden en dat ze na de lessen op elke rode piste gecontroleerd met bochten naar beneden kunnen gaan. Het was een leuk groepje, allen kenden elkaar niet maar toch gingen ze allemaal leuk met elkaar om zonder dat ik dat teveel moest regelen. Gedurende de week kwamen er wel eens een paar nieuwe boarders bij, maar de groep bleef eigenlijk constant even groot; 4 tot 5 gasten. Velen verlengden hun 3-daagse cursus met nog 1 dag en wat ik zelf al geconstateerd had werd na afloop van de laatste lesdag bevestigd; allen vertelden mij dat ze nu veel zekerder van elke piste af konden en dat ze heel veel geleerd hadden. Altijd leuk om te horen natuurlijk, daar doe je het allemaal voor.
De Vorsilversterparty in Ramsau was ook weer gezellig. Dit jaar was het de beurt aan de Skischule Horberg om de fakkelloop te verzorgen, dus wij waren lekker vrij. Hoogtepunten waren toch wel weer de paragliders die in het donker een paar geweldige draaiingen en salto’s vlak boven het dorpsplein van Ramsau maakten en natuurlijk de grote vuurwerkshow als afsluiter. Dit jaar waren er ook 2 paragliders die tegelijkertijd hun stunts uitvoerden, en het zal wel schijn zijn geweest, maar af en toe kwamen die wel heel erg dicht bij elkaar. Echt Wahsinn.
De dag erna ben ik na het werk met de bus naar Gerlos gegaan om daar met Margret het laatste stukje van de skishow met wederom een vuurwerkshow als afsluiter te bekijken. Later op de avond zijn we naar hotel Oberwirt gegaan, daar verzorgde Duo-Montana, met Charly, de man van Franziska, voor de live muziek. Het was er niet zo druk als vroeger, maar dat maakte voor ons niet zoveel uit. Met de jaarwisseling kregen we buiten een gratis gluhwein en konden we kijken hoeveel geld de Nederlanders in Gerlos hadden uitgegeven aan vuurwerk.
Nieuwjaarsdag sneeuwde het opeens, het lijkt wel of dat elk jaar zo is, speciaal voor alle ski- en snowboardleraren die nieuwjaarsdag vrij zijn. Dus na een ontbijtje gingen we al vroeger dan gepland richting de gondellift om poedersneeuw te rijden. De bergbahnen hadden besloten dat de kindercrèche ook op nieuwjaarsdag geopend moest zijn. Na veel lege pistes in Gerlos en Königsleiten, een paar nieuwe trucs en sprongen op de Gerlosplatte en wederom veel ergernis over de traagheid van de liften bleek tevens de verbindingslift terug naar Gerlos gesloten te zijn. Gelukkig waren de busdiensten daar voor aangepast en was ik toch nog redelijk op tijd voor het middageten in de creche. Daar bleken 3 kinderen te zijn, dus Serena was alweer naar huis gestuurd en ook Charly kon al snel weer naar beneden want de verwachte drukte kwam niet meer. Op oudejaarsdag waren er namelijk nog 31 kinderen geweest. Zelf waren mijn benen aardig op vanwege een te korte nachtrust en een te wilde ochtend. Dus heb ik ook nog een beetje met de kinderen gespeeld in de creche.
Vanochtend voordat Margret hierheen kwam om gezellig samen in de zon te zitten ben ik ook nog even wezen boarden. Er bleek geen priveles te zijn geboekt en dus kon ik zelf lekker boarden. Op de piste kwam ik Dani, een andere snowboard- en skilerares tegen en samen hebben we nog 2 poederafdalingen gemaakt. Voor de mensen die het gebied een beetje kennen, de eerste afdaling is vanaf de Horberg een stukje hiken (lopen/klimmen) naar rechts om dan vervolgens een afdaling te kunnen maken tot en met het Vans Penken Park. De tweede afdaling is vanaf de 150er Tux rechts wederom richting het funpark. De poedersneeuw was nog lekkerder dan we beiden verwacht hadden, ondanks dat het al een paar dagen oud was.
Margret is vanochtend voordat ze naar Hippach ging nog even langs Residence Zillertal gegaan, waar Tineke en Ruud heen gaan. Het is maar 10 minuten lopen vanaf Haus Bergfried, waar Margret zit. Helaas waren de batterijen van de fotocamera door de kou op. We vergeten zowieso foto’s te nemen, het is allemaal een beetje gewoon voor ons geworden denk ik. We gaan proberen het volgende bericht ook wat nieuwe foto’s te plaatsen.
Tot volgende week!
-
03 Januari 2009 - 20:10
Corry Z.:
Hoi Marco en Marget,
Voor jullie ook een goed en gezond 2009.
Het is weer leuk om jullie uitgebreide verslagen te lezen.
Wij hebben ook al van de ijspret genoten, in de Mars voor ons huis is al geschaatst. Veel plezier met de familie, groetjes van Corry -
03 Januari 2009 - 20:11
Corry Z.:
Hoi Marco en Marget,
Voor jullie ook een goed en gezond 2009.
Het is weer leuk om jullie uitgebreide verslagen te lezen.
Wij hebben ook al van de ijspret genoten, in de Mars voor ons huis is al geschaatst. Veel plezier met de familie, groetjes van Corry -
03 Januari 2009 - 22:24
Margriet En Cor:
Hallo Margret en Marco,
De volgende keer maken wij van de begroeting maar M&M dat scheelt weer een paar letters om te typen.
Hopelijk gaat de reparatie van de auto niet te veel geld kosten en is het een kleinigheid. Maar de kenners, ahum, komen eraan en PJ en Niels zullen je mogelijk kunnen vertellen wat eraan scheelde.
Dat wordt komende week een echte mannen week in Hippach. Niet alleen Peter Jan en Niels komen, ook Ruud komt mee. Dat wordt skien en boarden door de mannen. Wij horen wel van jullie hoe dat gaat.
Zij hebben er in ieder geval erg veel zin in.
Bij Margret in de creche is het net als in de horeca, het is hollen en stil staan en je kan er soms geen peil op trekken.
Bij ons is het dit weekend behoorlijk gaan dooien, erg jammer voor de kinderen, nu konden zij net lekker schaatsen en het is al weer over. Maar het schijnt vanaf zondagavond weer kouder te worden en de optimisten denken al aan een Elfstedentocht.
Wij wachten het maar af, wij zien wel.
Groeten,
MAPA -
04 Januari 2009 - 12:03
Puck En Ed:
hoi Maribel en Marco, jullie ook de allerbeste wensen voor 2009! dikke knuffels ons -
07 Januari 2009 - 17:34
Ameranda:
zo ik ken weer mally en heb ook telfoon woon heel goed maar was wel een werk ben ook moe met al dat gedoe ik heb 3 begrafnise gehad 1 was een witte die ken je niet en leen eelman van die 2 jongens en mary dat was maandag en druk nu maar rust met kelly gaat het goed maar hij wou eert niet naar binnen hier ik weet niet meer de groete aan allemaal -
07 Januari 2009 - 19:30
Tante Ria:
Ha Ha Leuk een berichtje te lezen vanuit oosterijk.De allerbeste wensen voor jully.Dit jaar voor het eerst geen kaart verstuurd.EEn advertentie in de suffer geplaatst maar misschien heb je die wel niet of nemen je vrienden die mee.Je mams zit in een mooi huisje en op een mooie plek.Alleen een kl.begin van de twee weken en dan vier keer te begraven ,het kan ook te gek.Verder gaat alles hier naar wens Verjaardag van fred overleeft nu die van yke nog.En denk niet dan komt het gewoone leven weer want johan moet het ziekenhuis weer in.Hij loopt alweer op krukken en hoort vrijdag wanneer hij op genomen word.Dus dan kunnen weer naar alkmaar.Nu ja het is zo en als het dan weer goed gaat hoor je mij niet klagen.Als er maar geen sneeuw komt.Ik hou niet van een gladde weg.Heb vanmorgen al kennis gemaakt met de stenen en ik kan je zeggen ze waren heel hard.Groeten en we lezen wel weer eens wat.doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
