Ons stormachtige leven in het Zillertal
Door: Margret
Blijf op de hoogte en volg Margret en Marco
10 Februari 2009 | Oostenrijk, Hippach
Het is alweer een tijd geleden dat wij wat van ons hebben laten horen. Druk met ons werk en al het bezoek, waardoor we ons weinig tijd gunde om iets schrijven. En daarna is het net als huiswerk; als je het niet bijhoudt moet je zo veel inhalen dat je er ook steeds minder zin in krijgt. Hier is een begin om jullie weer een beetje op de hoogte te krijgen.
Eerst even het minder leuke nieuws, het weekend van 31 januari zijn wij kort terug geweest op Texel omdat wij onze hond Kelly op bijna 13 jarige leeftijd hebben moeten laten inslapen. Vrijdag nacht hebben wij gereden, zaterdagochtend zijn wij op Texel aangekomen en bij Kelly geweest. Zondags moesten wij alweer terug naar Gerlos/Hippach. Zowel de heen- als de terugreis is gelukkig zeer vlot verlopen.
De week voorafgaande aan ons supersnelle bezoek aan Nederland hadden wij bezoek van Tineke en Ruud en de kinderen Max en Mirte in Gerlos. Max zat ’s morgens op skiles en ’s middags kwam hij in de crèche bij Margret eten en spelen. Mirte werd hele dagen opgevangen in de crèche door Margret en haar collega’s.
Max had goed zijn best gedaan bij de skiles en heeft zelfs zowel de eerste prijs (1e week) als de tweede prijs (2e week) gewonnen met de skiwedstrijd. In de tweede week is Marco nog vlug vanuit zijn werk in Hippach naar Gerlos gereden zodat wij beiden de grote prijsuitreiking konden bijwonen en konden mee juichen. En Mirte was natuurlijk 2 weken lang het liefste meisje in de crèche.
In die week is er een dag uitgevallen wegens de harde wind, wat vorig jaar ook enkele malen is gebeurd. De wind is dan zo sterk dat de voetgangers en kinderen en alle niet skiërs niet naar boven mogen. Tineke en Ruud en de kinderen waren die dag net boven, toen ze weer naar beneden werden gestuurd. Margret was nog beneden, die mocht die dag wat later beginnen. Haar collega’s Franziska en Serena kwamen later naar beneden met de gondel, een ritje wat normaal 10 minuten duurt, duurde nou 3 kwartier, omdat de gondel een tijd stil heeft gehangen. Nadat alle mensen beneden waren is die dag de gondel helemaal niet meer gegaan.
Tineke en Ruud hebben Margret toen getrakteerd op lunch,een echte Hollandse frikadel speciaal, bij een paar restaurants in Gerlos verkrijgbaar. Marco is later naar Gerlos gekomen want ook in Hippach waren later op de middag wegens de wind de liften gesloten.
De volgende dag was Marco vroeg opgestaan om ’s ochtends lekker vrij te kunnen snowboarden, want het was een zaterdag zonder werk en de harde wind leek wel te zijn weggetrokken. Helaas bleek bij de gondellift aangekomen dat deze lift vanuit Hippach/Schwendau omhoog deze dag niet omhoog zou gaan. In de nacht was de storm nog sterker geworden en had de wind een boom omgewaaid tegen de kabels van de lift. Natuurlijk moesten de liftmannen eerst alles controleren op beschadigingen alvorens ze de lift weer konden openen. Dus alweer een vrije dag, ook omdat Marco ’s middags met Margret had afgesproken en omdat zijn snowboard boven op de berg was bij de lift die die dag stil stond.
De week erna zijn Cor en Margriet aangekomen en ze kwamen regelmatig naar Gerlos om de ski kunsten van Max te bewonderen, gelukkig hadden we die week ook geen last meer van harde wind. We hebben ze de afgelopen weken veel bezocht, samen gegeten, hun bad mogen gebruiken en ze zijn wederom naar de Ramba Samba bar geweest.
Vorige week maandag was het weer raak, geen voetgangers en kinderen naar boven wegens sterke wind. Ditzelfde advies gold ook voor afgelopen vrijdag. De liftmannen beneden wilde net als maandag geen voetgangers doorlaten, Michi, onze Oostenrijkse baas van de skischool dacht er anders over en zei dat we naar boven moesten. Die dag zijn er 3 kinderen gekomen plus nog 4 van de combi klas. De wind was echter zo sterk dat de gondel rond half 11 dicht ging en dicht bleef. De skileraren hebben de kinderen op de arm moeten nemen en zo zijn ze naar beneden geskied, behoorlijk spannend voor de kinderen natuurlijk maar gelukkig is alles goed gegaan.
Margret en Franziska zijn met een sneeuwscooter naar de stoeltjeslift (Krummbach Express) gebracht. Nadat ze met deze lift naar beneden waren gegaan konden zij lopend of met een busje terug naar Gerlos.
Diezelfde vrijdag was voor Marco een hele dag lang Fortbildungskurs gepland met de nieuwe Oostenrijkse snowboardleraar Patrick. Ook hij kan perfect snowboarden maar hij moet de opbouw stap voor stap en oefeningen en uitleggen leren zodat hij andere mensen makkelijker het snowboarden kan bij brengen. Maar ook in Hippach zag het er slecht uit met de wind en dus was Patrick niet gekomen. Marco heeft toen nog even geholpen met de herindeling van de kinderskiklasjes, want met zo’n storm is het nog maar afwachten of alle kinderen mee doen op hun laatste dag.
Daarna trof Marco zijn ouders die ook eventjes geskied hadden maar het daarna voor gezien hielden want er viel ook nog eens natte sneeuw waardoor je helemaal nat werd en je ook niets meer kon zien door je bril. Na wat navraag mocht Marco eerder naar beneden gaan en toen is hij samen met zijn ouders naar Innsbruck gegaan voor een kort stad bezoek.
Die week waren ook Sara (dochter van Nel en Bert Kooijman) en Stev met een groepje vrienden op wintersport vakantie in Gerlos. Margret is een avondje op bezoek geweest bij hen, en Sara is een paar keer komen kijken in de crèche. Sara heeft geskied op snow-blades (korte ski’s) wat haar wel beviel. En gelukkig met al die wind dat zij een dalafdaling kon maken.
Er is nog meer, Donderdag 22 januari ( ja dat is ver weg) was Marco alweer een dagje vrij. Hij besloot flink aan zijn eigen kunnen te oefenen en was de hele ochtend wel lekker bezig met allerlei nieuwe sprongen en trucjes. Totdat hij midden in het skigebied, namelijk bij de Wänglspitz lift (Rastkogel) een sprong met halve draai inzette, verkeerd uitkwam, dwars landde en daarbij zijn hele binding door midden brak. Het zat er ergens wel aan te komen want er zat al een breuk in, maar nu waren het dus twee breuken en was er ook geen binding meer, maar twee losse delen. Het enige wat Marco nog kon doen was backside, dus op zijn hakken naar beneden glijden. En de enige manier terug was ook nog via steile pistes, dat maakte het behoorlijk vermoeiend.
Diezelfde middag is Marco naar de Moreboards winkel in Mayrhofen gegaan voor nieuwe bindingen. Hij twijfelde erg tussen de nieuwe Burton Cartel,de nieuwe uitvoering van zijn vorige bindingen, en de Burton Triad die nog iets lichter en steviger schijnt te zijn. De korting op de Triad en het feit dat de Cartel er niet meer was in de allergrootste maat maakte de keuze iets lichter. Tegelijkertijd keek Marco ook nog verder voor nieuwe schoenen, want ook die toonden al serieuze vormen van slijtage. En tegen verwachting in hadden ze verschillende schoenen in zijn maat die ook nog eens lekker zaten. Dus voorlopig kan Marco weer een tijdje vooruit met zijn materiaal.
Volgende keer weer meer nieuws, hopelijk iets sneller dan deze keer…
Eerst even het minder leuke nieuws, het weekend van 31 januari zijn wij kort terug geweest op Texel omdat wij onze hond Kelly op bijna 13 jarige leeftijd hebben moeten laten inslapen. Vrijdag nacht hebben wij gereden, zaterdagochtend zijn wij op Texel aangekomen en bij Kelly geweest. Zondags moesten wij alweer terug naar Gerlos/Hippach. Zowel de heen- als de terugreis is gelukkig zeer vlot verlopen.
De week voorafgaande aan ons supersnelle bezoek aan Nederland hadden wij bezoek van Tineke en Ruud en de kinderen Max en Mirte in Gerlos. Max zat ’s morgens op skiles en ’s middags kwam hij in de crèche bij Margret eten en spelen. Mirte werd hele dagen opgevangen in de crèche door Margret en haar collega’s.
Max had goed zijn best gedaan bij de skiles en heeft zelfs zowel de eerste prijs (1e week) als de tweede prijs (2e week) gewonnen met de skiwedstrijd. In de tweede week is Marco nog vlug vanuit zijn werk in Hippach naar Gerlos gereden zodat wij beiden de grote prijsuitreiking konden bijwonen en konden mee juichen. En Mirte was natuurlijk 2 weken lang het liefste meisje in de crèche.
In die week is er een dag uitgevallen wegens de harde wind, wat vorig jaar ook enkele malen is gebeurd. De wind is dan zo sterk dat de voetgangers en kinderen en alle niet skiërs niet naar boven mogen. Tineke en Ruud en de kinderen waren die dag net boven, toen ze weer naar beneden werden gestuurd. Margret was nog beneden, die mocht die dag wat later beginnen. Haar collega’s Franziska en Serena kwamen later naar beneden met de gondel, een ritje wat normaal 10 minuten duurt, duurde nou 3 kwartier, omdat de gondel een tijd stil heeft gehangen. Nadat alle mensen beneden waren is die dag de gondel helemaal niet meer gegaan.
Tineke en Ruud hebben Margret toen getrakteerd op lunch,een echte Hollandse frikadel speciaal, bij een paar restaurants in Gerlos verkrijgbaar. Marco is later naar Gerlos gekomen want ook in Hippach waren later op de middag wegens de wind de liften gesloten.
De volgende dag was Marco vroeg opgestaan om ’s ochtends lekker vrij te kunnen snowboarden, want het was een zaterdag zonder werk en de harde wind leek wel te zijn weggetrokken. Helaas bleek bij de gondellift aangekomen dat deze lift vanuit Hippach/Schwendau omhoog deze dag niet omhoog zou gaan. In de nacht was de storm nog sterker geworden en had de wind een boom omgewaaid tegen de kabels van de lift. Natuurlijk moesten de liftmannen eerst alles controleren op beschadigingen alvorens ze de lift weer konden openen. Dus alweer een vrije dag, ook omdat Marco ’s middags met Margret had afgesproken en omdat zijn snowboard boven op de berg was bij de lift die die dag stil stond.
De week erna zijn Cor en Margriet aangekomen en ze kwamen regelmatig naar Gerlos om de ski kunsten van Max te bewonderen, gelukkig hadden we die week ook geen last meer van harde wind. We hebben ze de afgelopen weken veel bezocht, samen gegeten, hun bad mogen gebruiken en ze zijn wederom naar de Ramba Samba bar geweest.
Vorige week maandag was het weer raak, geen voetgangers en kinderen naar boven wegens sterke wind. Ditzelfde advies gold ook voor afgelopen vrijdag. De liftmannen beneden wilde net als maandag geen voetgangers doorlaten, Michi, onze Oostenrijkse baas van de skischool dacht er anders over en zei dat we naar boven moesten. Die dag zijn er 3 kinderen gekomen plus nog 4 van de combi klas. De wind was echter zo sterk dat de gondel rond half 11 dicht ging en dicht bleef. De skileraren hebben de kinderen op de arm moeten nemen en zo zijn ze naar beneden geskied, behoorlijk spannend voor de kinderen natuurlijk maar gelukkig is alles goed gegaan.
Margret en Franziska zijn met een sneeuwscooter naar de stoeltjeslift (Krummbach Express) gebracht. Nadat ze met deze lift naar beneden waren gegaan konden zij lopend of met een busje terug naar Gerlos.
Diezelfde vrijdag was voor Marco een hele dag lang Fortbildungskurs gepland met de nieuwe Oostenrijkse snowboardleraar Patrick. Ook hij kan perfect snowboarden maar hij moet de opbouw stap voor stap en oefeningen en uitleggen leren zodat hij andere mensen makkelijker het snowboarden kan bij brengen. Maar ook in Hippach zag het er slecht uit met de wind en dus was Patrick niet gekomen. Marco heeft toen nog even geholpen met de herindeling van de kinderskiklasjes, want met zo’n storm is het nog maar afwachten of alle kinderen mee doen op hun laatste dag.
Daarna trof Marco zijn ouders die ook eventjes geskied hadden maar het daarna voor gezien hielden want er viel ook nog eens natte sneeuw waardoor je helemaal nat werd en je ook niets meer kon zien door je bril. Na wat navraag mocht Marco eerder naar beneden gaan en toen is hij samen met zijn ouders naar Innsbruck gegaan voor een kort stad bezoek.
Die week waren ook Sara (dochter van Nel en Bert Kooijman) en Stev met een groepje vrienden op wintersport vakantie in Gerlos. Margret is een avondje op bezoek geweest bij hen, en Sara is een paar keer komen kijken in de crèche. Sara heeft geskied op snow-blades (korte ski’s) wat haar wel beviel. En gelukkig met al die wind dat zij een dalafdaling kon maken.
Er is nog meer, Donderdag 22 januari ( ja dat is ver weg) was Marco alweer een dagje vrij. Hij besloot flink aan zijn eigen kunnen te oefenen en was de hele ochtend wel lekker bezig met allerlei nieuwe sprongen en trucjes. Totdat hij midden in het skigebied, namelijk bij de Wänglspitz lift (Rastkogel) een sprong met halve draai inzette, verkeerd uitkwam, dwars landde en daarbij zijn hele binding door midden brak. Het zat er ergens wel aan te komen want er zat al een breuk in, maar nu waren het dus twee breuken en was er ook geen binding meer, maar twee losse delen. Het enige wat Marco nog kon doen was backside, dus op zijn hakken naar beneden glijden. En de enige manier terug was ook nog via steile pistes, dat maakte het behoorlijk vermoeiend.
Diezelfde middag is Marco naar de Moreboards winkel in Mayrhofen gegaan voor nieuwe bindingen. Hij twijfelde erg tussen de nieuwe Burton Cartel,de nieuwe uitvoering van zijn vorige bindingen, en de Burton Triad die nog iets lichter en steviger schijnt te zijn. De korting op de Triad en het feit dat de Cartel er niet meer was in de allergrootste maat maakte de keuze iets lichter. Tegelijkertijd keek Marco ook nog verder voor nieuwe schoenen, want ook die toonden al serieuze vormen van slijtage. En tegen verwachting in hadden ze verschillende schoenen in zijn maat die ook nog eens lekker zaten. Dus voorlopig kan Marco weer een tijdje vooruit met zijn materiaal.
Volgende keer weer meer nieuws, hopelijk iets sneller dan deze keer…
-
10 Februari 2009 - 19:07
Frank En Liesbeth:
Hoi Margret en Marco,
We hadden het al over Kelly gehad. De wandelingen zal ik missen.
Verder zou ik als ik jou was Marco je risicoprofiel eens in kaart brengen.... Al lezende vermoedde ik op z'n minst een of ander letsel. Gelukkig valt het mee. Maar een gewaarschuwd mens... open deur! Tiemen is nu net verlost van gips: v.a. 2 januari. Toch weer volop zin in snowboarden volgend jaar!
In de Alpen is weer verse sneeuw gevallen, heerlijk. We zijn niet afgunstig hoor, maar zouden ook nog graag een weekje meepikken.
Succes met alles daar:
4 het leven!
Groeten van Frank, Liesbeth (en meer)
-
16 Februari 2009 - 19:49
Margriet En Cor:
Wij zijn nu een dag of vier thuis, allebei een beetje grieperig maar verder gaat alles goed. Het weer is hier ook niet alles, bewolkt, regen en koud. Nou ja, het vriest wel niet, maar gewoon waterkou.
Dan kan je toch beter bij jullie in de sneeuw zitten. Wij vonden het weer vreselijk leuk bij jullie in het Zillertal. Wij hebben er echt van genoten.
Gtoeten MAPA -
16 Februari 2009 - 20:07
Anoniempje:
Waar is iedereen, om een reactie te plaatsen, het is juist zo leuk voor M&M om wat uit Nederland te lezen. Zet hem op!!! -
16 Februari 2009 - 20:28
Corry Z.:
Hallo Marco en Margret. Leuk om het vorige verslag van Margret te lezen, en het gaat wel goed daar denk ik, vooral dat je aan je Hollandse Frikadel kan komen, echt iets voor jou, weer een pluspuntje een Nederlands restaurant daar. Ben het wel met de voorgangers eens dat je beter daar in de sneeuw kan zitten, met je neus in de zon, en een lekkere bombardinie, dan hier met het druilerige weer, brrr.
Nog veel plezier in deze drukke vakantie weken, en volgens mij kunnen ze ook goed carnaval vieren in Oostenrijk, groetejs van Corry -
18 Februari 2009 - 07:32
Jaap En Hennie:
Hallo Magret en Marco.
Hier even een berichtje van ons.
Cora en Oscar hebben gisteravond 17-2 een Zoon gekregen.Alles goed ze ligt nogwel in het Ziekenhuis,want Hij kwam met een keizersnee.
Hij heet Sander-Cornelis,weegt 3800gr enis 52 cm lang.
Wij hadden van je moeder gehoord dat Kelly ziek was en dat jullie naar Texel kwamen.Kelly heeft het lang volgehouden en ik denk dat jullie hem wel zullen missen
De groetjes en nog veel plezier
Jaap en Hennie -
24 Februari 2009 - 18:47
Margriet En Cor:
Hallo jongelui,
Zijn jullie ondertussen al ingesneeuwd? Iedere keer als wij naar de panorama beelden kijken, lijkt het wel te sneeuwen. Het zal wel toeval zijn, maar er is in ieder geval voldoende sneeuw voor de carnaval vakantiegangers. Het zal nu wel knap druk bij jullie zijn, als je tenminste zag wat voor files er afgelopen zaterdag voor en voorbij Munchen stonden.
Veel succes met de drukte en veel plezier.
Groet MAPA -
28 Februari 2009 - 15:39
Ameranda:
geen nieuws ik was net thuis toen je belde was wat aan het fietsen bij de gamma gekekenvoor een hekje dat tuin spul komt nu in de winkel met ans is weer oma een dochter tante hanny is deze week ok nog geweest hoeveel sneeuw ligt er nu ?komje nog texelaars tegen ? zo nu heb ik ook een bericht ge stuurt tot ziens ameranda -
28 Februari 2009 - 19:12
Margriet En Cor:
Hoi,
Heb je de bril met koker van je moeder al gevonden op de berg????
Geintje hoor Marco, maar soms weet je het nooit en vaak heeft je moeder erg veel geluk met dat soort dingen.
De drukte zal volgende week wel weer wat minder worden. Ook hier was het de laatste week lekker doenderig op Texel.
Veel plezier nog in het Zillertal en de groeten van MAPA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
